Jak wybrać deskę do kitesurfingu? Właściwy wybór deski kite

---

Kategoria: Kite, Porady,

Autor: Maciej Didowicz

---

Poniższy poradnik przedstawia i opisuje wszystkie elementy desek twin tip do kitesurfingu, które są bardzo istotne podczas wyboru deski. Nie ważne czy dopiero planujesz rozpocząć przygodę z kitesurfingiem i przed rozpoczęciem kursu kite chcesz zdobyć podstawową wiedzę, czy pływasz już kilka lat, ten poradnik powinien być przydatny dla każdego. Dowiesz się również jaki wpływ na charakterystykę deski maja poszczególne elementy i dlaczego niektóre z nich dla Ciebie będą konieczne, a niektóre mogą utrudnić twoje postępy na wodzie. Na początek zapraszamy na nasz krótki film, który trochę mniej szczegółowo przedstawia temat artykułu: ’Jak wybrać deskę do kitesurfingu’:

Budowa deski do kitesurfingu – Twin Tip

Deska do kitesurfingu typu: „Twin tip” –  oznacza to, że końce deski są symetryczne względem siebie, deska tak samo dobrze radzi sobie na prawym i lewym halsie. Nie ma wyraźnej rufy (tyłu deski) ani dziobu (przodu deski). Deski takie są najpopularniejszym typem desek kitesurfingowych, ich dobre opanowanie jest kluczem do zrozumienia innych odmian kitesurfingu.

• Outline – czyli po prostu kontur naszej deski widzianej od góry lub od dołu. Gdy patrzymy na deskę z góry to widzimy jej POKŁAD (a), gdy patrzymy od spodu to widzimy jej ŚLIZG (b).

• Footstrapy lub buty – są to nasze „wiązania”. Za pomocą specjalnych śrub mocujemy odpowiedni typ wiązań, który łączy nasze nogi z deską. 

• Tip – deska typu twin tip posiada dwa identyczne końce. Końce te nazywamy po prostu „tip”. Słówko warte zapamiętania, gdyż w nomenklaturze branżowej używa się go bardzo często.

• Finy – są to stateczniki, których zadaniem jest „cięcie” tafli wody. Pozwala to desce na o wiele stabilniejsze pływanie w wybranym przez nas kierunku bez obawy o to, że deska zacznie obracać się na wodzie. Deska twin tip posiada zazwyczaj cztery symetryczne finy o wysokościach od 1,5 cm do nawet 7 cm. Im dłuższy fin, tym deskę ciężej obrócić, dlatego standard to około 4-5 cm wysokości.

• Krawędź – jest to cienki w stosunku do reszty bok deski. Krawędzie wraz ze ślizgiem i finami są najbardziej narażone na uszkodzenia na płytkiej wodzie lub o przeszkody podwodne. Pamiętaj, aby nigdy nie pływać w wodzie płytszej niż na wysokość Twojej łydki!

• Rączka – co tu dużo pisać, ułatwia ona zarówno transport, jak i zakładanie deski początkującym. Pozwala też na triki związane ze ściąganiem deski w locie. Warto na niej napisać lub wygrawerować numer telefonu. W razie zgubienia deski ktoś, kto ją znajdzie, będzie miał jak się z nami skontaktować.

Jaka długość deski twin tip? Właściwy wybór długości deski do kitesurfingu

Pierwsze, co nam się rzuca w oczy przy wyborze deski do kitesurfingu, to jej wymiary. Rozmiary desek są bardzo różne. Podstawowa deska typu twin tip dla osoby bardzo lekkiej na mocny wiatr zaczyna się już od 130 cm długości i 30 cm szerokości, podczas gdy osoba ponad stukilogramowa na słabym wietrze będzie używać deski w wymiarach około 140-160 cm długości i 40-50 cm szerokości. Jak widać, rozmiar deski dobieramy najczęściej do wagi i wzrostu ridera i najczęstszych warunków na spocie.

Deski duże i szerokie pozwalają nam na łatwiejsze ostrzenie przy słabym wietrze, a ich rozmiar pomaga zachować balans i równowagę. Dlatego są często używane przez osoby początkujące i podczas kursu, natomiast osoby zaawansowane wolą deski „zgrabniejsze”. Krótsze twin tipy pozwalają na większą swobodę. Lepiej nadają się do dynamicznych akcji, takich jak krawędziowanie przed skokiem, zmiana pozycji podczas pływania czy lądowania. Lepiej się też na nich ostrzy, gdy wiatr jest mocny. Za duża deska potrafi ustawiać się pod złym kątem, co nazywamy „zrywaniem krawędzi”. Przyjąć można, że najpopularniejsze rozmiary desek dla osób lekkiej wagi i dziewczyn to przedział od 125 cm długości do 135-138 cm długości. Mężczyźni i osoby średniej wagi najcześciej sięgają po deski z przedziału 135-150 cm długości, natomiast osoby masywniejsze wybierają deski od 138 do nawet 150-160 cm. Naprawdę wiele zależy od naszych dalszych preferencji, warunków na wodzie i stylu pływania. 

Poniższa tabela odnosi się do najpopularniejszych wyborów długości i szerokości desek w danym przedziale wagowym użytkownika. Opiera się ona na założeniu, że wieje umiarkowany wiatr. W przypadku wiatrów skrajnie silnych lub skrajnie słabych, rozmiar deski ma o wiele większe znaczenie. Porywając się na sesje w takich warunkach, musisz być pewny/na siebie i swoich umiejętności, a sprzęt dobierać na podstawie doświadczenia, a nie tabel!

Twoja Waga	Sugerowana długość deski	Sugerowana szerokość deski
40- 50kg	125-130cm	30- 38cm
50- 65kg	130-135cm	35- 40cm
65- 75kg	135-140cm	38- 45cm
75- 90kg	140-150cm	38- 55cm
90+ kg	150+ cm	45+ cm

Akcesoria do deski kitesurfingowej: strapy, pady, rączka i finy

Deska w swojej konstrukcji posiada specjalne mocowania. Są to po prostu gwintowane otwory (INSERTY), do których mocujemy nasze wiązania. To, czy użyjemy footstrapów czy butów, nie zależy tylko od naszej chęci, ale też od cech konstrukcyjnych deski. Oczywiście buty da się przykręcić do praktycznie każdej deski. Nie oznacza to jednak poprawnego działania i wytrzymałości. W deskach freeride, dla początkujących i średniozaawansowanych, najcześciej montowane są footstrapy. Taki rodzaj mocowania pozwala na szybkie i swobodne wyjęcie nóg, co zwiększa bezpieczeństwo. Siły, jakie footstrap przekazuje do mocowania deski, są też o wiele mniejsze niż w przypadku butów. Footstrapy mocuje się na specjalnych padach. Jest to część, na której spoczywa nasza stopa, wykonana zazwyczaj z wygodnej i wytrzymałej pianki. Zwróć uwagę na to, czy strapy są kompatybilne z padami. Zalecamy kupno zestawów. 

Aby deska mogła korzystać z butów, inserty muszą być wklejone w odpowiedniej technologii. Wzmocnione inserty są w stanie poradzić sobie z energią, którą przekazują na nie buty. Deski do pływania w butach mają zazwyczaj większy rocker. Jeżeli jesteś początkujący lub średniozaawansowany, nie zawracaj sobie głowy pływaniem w butach. Fakt, że fajnie to wygląda, ale zwiększa też ryzyko naszych sesji. Zalecanym jest opanować swobodne pływanie i podstawy freestyle w footstrapach, zanim sięgnie się po pełne wiązania 🙂

Szukając dobrych dla siebie padów i footstrapów, powinniśmy zwrócić uwagę na jakość ich wykonania oraz rozmiar. Dobrym nawykiem jest sprawdzenie paru różnych modeli, bezpośrednio je przymierzając. Większość obecnych rozwiązań oferuje szeroką możliwość regulacji, ale i tu osoby ze skrajnie małymi i dużymi stopami muszą czasem sięgnąć po specjalne zestawy padów i strapów w rozmiarach S lub L. Nasze bezpośrednie czucie deski zależy od tego, jak umocowane będziemy mieli w desce stopy. Dlatego komfort padów i strapów często podlega dyskusji. Co człowiek to opinia. Polecamy przymierzyć i ocenić samemu, zamiast sugerować się opiniami z internetu 🙂

Jaki wybrać kształt deski twin tip? Różne kształty deski do kitesurfingu.

Outline to nic innego jak kształt deski widziany od góry i dołu lub jeszcze prościej: kontury. Na rynku najczęściej spotkać możemy deski o prostym konturze, takie, które mają małą różnicę szerokości pomiędzy środkiem deski a jej tipami (końcami). Takie deski lepiej „idą ostro”, kiedy wiatr jest słaby, natomiast troszkę gorzej radzą sobie z rozbijaniem czopu przed nami. Najczęściej taki kształt desek spotkamy w modelach przeznaczonych do freeride, dla początkujących i na słaby wiatr.

Deski o większej różnicy w szerokości pomiędzy środkiem a tipami (końcami), takie, które mocniej zwężają się ku końcowi, mają kontur zakrzywiony. Po angielsku mówimy „curved otuline”. Taki kształt deski pozwala na szybsze zmiany pozycji (stance) z normalnej na switch (wtedy podczas płynięcia zamieniamy miejscami nogę przednią z tylną) oraz lepiej radzi sobie z rozbijaniem czopu przed nami. Ich słabą stroną w stosunku do desek o prostych konturach jest to, że potrzebujemy troszeczkę więcej mocy, aby swobodnie ostrzyć. Na szczęście ten faktor jest mało wyczuwalny, ale i o nim warto wspomnieć 🙂

ROCKER – Co to jest roker w deskach kite – Twin Tip?

Rocker to poprzeczne wygięcie deski, lub inaczej mówiąc zakrzywienie deski od tipu do tipu. Widoczny jest, gdy weźmiemy deskę bokiem i spojrzymy na jej krawędź. Niektórzy mówią na to „banan”. Im deska ma wyraźniejszy rocker, tym bardziej żwawa i zwrotna się robi. Kształt taki pozwala też na szybsze ustawienie deski skrajnie pod wiatr, co przydaje się przy zacięciu przed skokiem. Niestety, szybsze ustawienie deski na ostrym kursie nie oznacza wcale, że łatwiej się na niej ostrzy. Bo w tym lepsze są deski bardziej „płaskie”.

W pływaniu pod wiatr specjalistkami są deski o płaskim rokerze. Deski takie tracą na manewrowości, natomiast dają poczucie stabilności i łatwo się na nich ostrzy. Idealnym przykładem będzie deska One Big One, jej rocker i otuline oraz wymiary są stworzone do pływania pod wiatr i pływania na słabym wietrze. Nie nadają się one jednak za bardzo do skakania, gdyż energia lądowania rozkłada się na powierzchni tak samo w każdym kierunku, co wyraźnie zmniejsza komfort. Natomiast deski o dużym rockerze rozbijają taflę wody, kiedy lądujemy i część energii „zsuwa” się po desce. 🙂

Podsumowując: deski o małym rockerze są dobre w pływaniu pod wiatr, zapewniają kontakt z wodą większą powierzchnią, są stabilne i łatwe dla początkujących. Łatwiej na nich niestety utracić kontrolę przy bardzo mocnym wietrze. Deski z wyraźnym „bananem” nadają się lepiej do ewolucji, są zwrotniejsze i żwawsze, ale ciężej się na nich ostrzy. Mimo to, są one podstawowym wyborem osób ukierunkowanych na triki, wakestyle i energiczny freeride. Najpopularniejszym rozwiązaniem są deski z rockerem określanym jako średni, gdyż są wypadkową wymienionych wcześniej cech. 

CONCAVE – Co daje concave w deskach kite?

Większość desek ma wklęsłe dno. Po angielsku parametr ten nazywamy concave. Kształt ten pozwala desce na prowadzenie wody pod sobą w wybranym kierunku. Taki uporządkowany ruch wody pod deską pozwala na lepsze ostrzenie, szybsze płynięcie i zdecydowanie przyjemniejsze lądowania. Deska prowadzona na płasko potrafi mieć tendencję do obracania się, concave natomiast nadaje jej kierunkowości w takim ułożeniu. 

Sam concave występuje w dwóch typach: pojedynczym i podwójnym.

Pojedynczy concave ma wyżej wymienione cechy i pozwala na łatwe prowadzenie deski. Wklęsłość dna poprawia jakość naszych sesji bez zbędnego utrudniania technikaliów i procesu budowy twin tipa.

Podwójny concave utrudnia troszeczkę budowę deski, zwiększa też wyraźnie jej sztywność wzdłuż środkowej bruzdy. Dysponuje on wszystkimi cechami pojedynczego concave, lecz wymaga więcej siły w prowadzeniu. Kształt taki jest stosowany najczęściej w deskach freestyle, wakestyle i bigair, czyli wszędzie tam, gdzie musimy wykazać się mocnym wybiciem i stabilnym lądowaniem.

KANAŁY – Jak działają kanały w deskach twin tip?

Deski kitesurfingowe dla najbardziej wymagających zawodników pozbawione są często finów. Pozwala to na wjeżdżanie na przeszkody oraz swobodne obroty na tafli wody. Odbiera to niestety znacząco kontrolę nad deską. Producenci sprzętu oferują zatem deski, które mają wyraźne kanały. Są to jakby zagłębienia w desce zaczynające się na tipach i idące symetrycznie do jej środka. Pozwalają one na zdecydowanie lepszą kontrolę deski pozbawionej finów, ale i w deskach z finami poprawiają niektóre cechy. Deska z kanałami podczas lądowania pozwala ustać niektóre radykalne manewry, dając uczucie wylądowania na szynach. Dzieje się tak, ponieważ nie tylko concave ukierunkowuje ruch wody pod deską, ale robią to też kanały. Dzięki temu deska stabilnie osiada na tafli i trudniej się wywrócić. Dodatkową korzyścią wynikającą z posiadania kanałów jest lepsze wybicie, gdyż dzięki większej przyczepności można mocniej „zaciąć”. Kanały są na ogół przydatne od początku przygody z kitesurfingiem, dlatego wielu producentów robi ich płytsze odpowiedniki na deskach z całego przekroju oferty. Te najgłębsze i najdłuższe spotkamy w deskach przeznaczonych do freestyle/wakestyle.

FLEX – Co to jest flex deski i dlaczego jest taki istotny podczas wyboru deski kite?

Flex to po prostu sztywność deski. Każda deska ma dwie osobne sztywności: wzdłużną i poprzeczną. Aby zbadać, czy deska jest sztywna czy elastyczna wzdłuż rdzenia, należy nacisnąć na jej środek, opierając jeden koniec deski o ziemię, a drugi trzymając w ręku. Ze sztywnością poprzeczną jest trudniej, gdyż w tym wymiarze ciężko wyczuć pracę deski organoleptycznie. Flex mierzy się osobnymi jednostkami miary, lecz w przypadku desek kajtowych wystarczy zapamiętać podział na flex miękki, średni i twardy.

Deski o flexie miękkim lepiej dopasowują się do tafli. Nie walczą one z wodą, tylko starają się do niej dostosować. Powoduje to większy komfort w pływaniu po czopie i zafalowanym akwenie. Deski takie są troszkę wolniejsze, ciężej wprowadzić je w ślizg, ale są to wartości wyczuwane dopiero przez bardzo zaawansowanych kitesurferów. 

Deska, którą łatwo wygiąć, gorzej radzi sobie natomiast z ostrzeniem i krawędziowaniem do skoku. Część energii pracuje wzdłuż danego flexu, zamiast „budować” napięcie między nami a wodą. 

Przeciwieństwem desek o miękkim flexie są deski typu HARD. Są to sztywne deski, szybsze, gorzej radzące sobie z czopem. Zdecydowanie lepiej oddają naszą energię podczas krawędziowania, co czyni je skutecznym narzędziem do lotów. Dlatego deski te są najczęściej wybierane do bigairu oraz do wakestylu. Często są zrobione z carbonu, ale o materiałach, z jakich zrobione są deski, dowiesz się więcej w dalszej części artykułu. Deski o sztywnej charakterystyce często idą w parze z wyraźnymi kanałami i podwójnym concave, mają często duży rocker.

I znów umiar zdaje się być najbardziej wszechstronnym rozwiązaniem. Deski o średnim/średnio-miękkim flexie idealne są dla średniozaawansowanych i dla lżejszych freestylowców oraz do freeride. Najpopularniejszym wyborem i producentów, i klientów są właśnie takie deski. Pozwalają one po prostu na komfortowe pływanie z freestylowym zacięciem lub spokojne sesje. Jeżeli jesteśmy wrażliwi na czop, nasz akwen to straszny bałagan i nie skaczemy za dużo, lepiej jest jednak zwrócić się w stronę desek bardziej elastycznych. Mimo ciutkę gorszego ostrzenia, nasze kolana nam podziękują. 

KRAWĘDZIE – Jak grubość krawędzi wpływa na jej przeznaczenie?

Deska może być cieniutka, co niekoniecznie oznacza, że jest ona miękka, może być też zdecydowanie grubsza. Chodzi tu o spojrzenie na deskę tak, jakbyśmy oceniali jej rocker. Grubość krawędzi jest najczęściej pochodną innych wartości deski. Oznacza to, że jeśli producent chce zmieścić w desce podwójny concave, duży flex, potężne kanały, grube inserty, pozwalające na pływanie w butach i uczynić deskę przydatną na przeszkodach – deska musi być „grubsza”. Potężne krawędzie są domeną desek wakestyle. Średnie krawędzie najczęściej należą do desek freestyle/freeride, natomiast deski szkoleniowe, zwane „plackami” lub „drzwiami”, mają odchudzone krawędzie w celu redukcji wagi.

Zasada jest prosta, im grubszą mamy krawędź, tym więcej energii możemy w niej „umieścić”, co pozwala nam na wyższy skok. Firma F-ONE, korzystając z tej wiedzy, wprowadziła ciekawy system HDR, który pozwala pogrubić krawędzie bez ingerowania w resztę deski. Dzięki temu rozwiązaniu krawędzie desek mogą większą powierzchnią reagować z wodą, a reszta deski nie musi mieć ich grubości. Bardzo fajny patent 🙂

MATERIAŁ – Jak materiał z którego wykonana jest deska kite wpływa na jej charakterystykę?

W produkcji desek ważne są szczegóły. Czasami producentowi zależy na połączeniu cech deski w taki sposób, że musi zdecydować się na wykonanie jej w technologii innej niż drewniana. Na rynku wymieniamy 3 podstawowe technologie desek twin tip – drewniana, carbonowa i hybrydowa.

Deski drewniane to do niedawna najpopularniejsze deski na rynku. Obecnie tendencje są mieszane. Drewno charakteryzuje się porządną wytrzymałością i tańszą ceną surowca. Powoduje to, że większość desek dla początkujących i średniozaawansowanych z flexem miękkim lub średnim jest drewniana. Niestety, zrobienie bardzo sztywnej deski z drewna wiąże się z większą wagą, dlatego deski o twardym flexie są często zrobione z carbonu. Ten materiał łatwiej jest uszkodzić o rzeczy wystające z dna, jest on bardziej wrażliwy na uderzenia, ale zapewnia niesamowitą sztywność i ultralekką wagę. Czasem deski produkowane są z drewnianym rdzeniem i carbonowymi warstwami. Pozwala to na uzyskanie różnego flexa w zależności od miejsca na desce oraz poprawia tzw. flex memory. Materiał, z którego wykonana jest deska, to temat na obszerny artykuł, więc w pigułce:

• Deski carbon są lżejsze i sztywniejsze. 

• Deski drewniane są tańsze i bardziej elastyczne, często też bardziej wytrzymałe. 

• Deski hybrydowe starają się łączyć najlepsze cechy obu tych technologii. 

Rodzaje deski kite – Wyróżniamy kilka podstawowych typów desek do kitesurfingu

Znając już tyle różnych parametrów, możemy określić parę podstawowych typów desek ze względu na ich przeznaczenie. Oto one:

Deska dla początkujących. Są to zazwyczaj proste deski o miękkim flexie, cienkich krawędziach i bez zbędnej technologii. Na próżno szukać w nich kanałów, wstawek z carbonu lub wzmacnianych insertów, gotowych zmierzyć się z butami. Są to deski przystosowane do footstrapów, o rockerze mającym ułatwić ostrzenie. Mimo to, poza szkółkami zastosowanie tych desek nie jest takie oczywiste. Z desek takich można po prostu szybko „wyrosnąć” i ich ograniczenia technologiczne przeszkadzają w szybkim rozwoju na płaszczyznach innych niż samo pływanie (ewolucje, zwroty, skoki).

Dlatego jako pierwszą deskę polecamy deskę przeznaczoną do „freeride”.

Deska freeride. Charakteryzuje się ona zestawem cech pozwalającym na swobodne pływanie z elementami freestyle. Może być wykonana zarówno w technologi carbonowej, jak i drewnianej lub hybrydowej. Ma zazwyczaj średni lub miękki flex. Posiada drobne kanały lub nie ma ich wcale. Jest to deska posiadająca concave. Jej rocker jest najczęściej średni. Po prostu idealnym przykładem deski dla średniozaawansowanych i tych, którzy mają zacięcie do trików jest:

Deska freestyle/wakestyle. Jest to deska z dużym rockerem i większą sztywnością. Najczęściej posiada grubsze krawędzie, wzmocnione inserty i podwójny concave. Kanały są wyraźne, można pływać dzięki temu bez finów. Deski te mają często zwężane tipy i wstawki z carbonu. Idealnym przykładem takiej deski jest:

Deski słabo wiatrowe/szkoleniowe. Są to deski podobne do freeridowych, lecz o wyraźnie większych rozmiarach lub deski przypominające kształtem wydłużony prostokąt. Zazwyczaj deski te nie są najeżone technologią tak jak ich freestylowe odpowiedniki. Flex takich desek jest średni lub miękki. Rockera prawie w ogóle nie ma, Dzięki temu deska większą powierzchnią angażuje się w ostrzenie. Concave to ważny aspekt i dziś coraz więcej desek słabo wiatrowych ma go w wersji podwójnej. 

Wybieraj z głową i nie kupuj na wyrost 🙂

Powyższy artykuł nauczy Cię spojrzeć na deskę kitesurfingową z pełną świadomością tego, za co odpowiedzialne są jej poszczególne elementy. Jeśli jesteś osobą początkującą, szukaj deski, która pozwoli Ci na bezpieczny progres. Unikaj jako początkujący „okazji”, kiedy to możesz kupić za małą kwotę deskę zdecydowanie za trudną dla Ciebie. Tutaj niestety nie działa maksyma: „Im więcej potu na treningu, tym mniej krwi w ringu”. Zamiast spektakularnych sukcesów będziesz raczej odczuwać zdezorientowanie i frustrację. Parametry deski dobrej dla początkujących to: odpowiedni rozmiar, średni lub mały rocker i flex, pady i strapy zamiast butów, finy, które nie są zbyt długie ani zbyt krótkie (35-50 mm). Najlepszym wyjściem przed zakupem deski jest poproszenie o radę swojego instruktora, obsługę sklepu kitesurfingowego lub uprzednie przetestowanie deski na przykład w naszej szkole na kempingu Chałupy, w której znajduje się centrum testowe i wypożyczalnia sprzętu kite. Wykwalifikowana kadra stara się uczyć kolejne pokolenia kitesurferów, dbając o ich wygodę i najlepszy możliwy dobór sprzętu. Popularne portale aukcyjne to dobre miejsce dopiero, jeśli wiesz, czego szukasz i na co uważać.

Pamiętaj, że każdy poziom zaawansowania jest dobry do dalszej nauki kitesurfingu, im wyżej wejdziesz, tym mniejsze szczegóły będziesz wyłapywać. Zabawa rośnie w miarę progresu 🙂